وید چیست؟ علائم و عوارض مصرف وید چیست؟ 5 روش ترک وید

در دنیای امروز، مواد مخدر و روانگردان با تنوع و گستردگی فزاینده‌ای در دسترس قرار دارند. در میان این مواد، “وید” که با نام‌های دیگری همچون ماری جوانا، گراس، علف، حشیش، مری‌جین، و گل نیز شناخته می‌شود، به عنوان یکی از پرمصرف‌ترین مواد مخدر در سطح جهان مطرح است. مخدر وید به دلیل تصورات غلط رایج در مورد “بی‌خطر بودن” یا “تفریحی بودن” آن، اغلب مورد کم‌توجهی قرار می‌گیرد، در حالی که واقعیت نشان می‌دهد مصرف این ماده می‌تواند عواقب جسمی، روانی و اجتماعی جدی به همراه داشته باشد.

این مقاله جامع به بررسی ابعاد مختلف وید می‌پردازد. ابتدا به ماهیت و چیستی این ماده مخدر وید می‌پردازیم و سپس به علائم وید و عوارض مصرف وید به صورت مفصل اشاره خواهیم کرد. در ادامه، موضوع اعتیاد به وید و ضرورت کمپ ترک وید و کمپ ترک گل را بررسی کرده و در نهایت، روش‌های روش ترک وید و منفی کردن تست وید را مورد بحث قرار می‌دهیم. هدف از ارائه این مقاله، افزایش آگاهی عمومی در مورد ماهیت و خطرات وید و ارائه اطلاعات جامع و کاربردی برای کسانی است که به دنبال کسب اطلاعات بیشتر یا ترک مصرف این ماده هستند.

وید چیست؟ ماهیت و ترکیبات

وید، که نام علمی آن کانابیس ساتیوا (Cannabis sativa) است، در واقع نامی کلی برای محصولات به دست آمده از گیاه شاه‌دانه است. این گیاه حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی است که به آن‌ها کانابینوئید می‌گویند. مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کانابینوئید موجود در این مخدر ، تتراهیدروکانابینول (THC) است که مسئول اصلی اثرات روانگردان این ماده است. غلظت THC در گونه‌های مختلف گیاه شاه‌دانه متفاوت است و در گل (که به عنوان قوی‌ترین بخش گیاه شناخته می‌شود) معمولاً بالاترین میزان را دارد.

علاوه بر THC، گیاه شاهدانه حاوی کانابینوئیدهای دیگری نیز هست، از جمله کانابیدیول (CBD) که برخلاف THC، اثرات روانگردان ندارد و حتی ممکن است اثرات THC را تعدیل کند. CBD به دلیل خواص درمانی بالقوه‌اش، مورد توجه قرار گرفته و در برخی محصولات دارویی و مکمل‌ها به کار می‌رود. با این حال، مصرف  این مخدر به منظور تفریح و سرخوشی، عمدتاً به دلیل وجود THC و اثرات روانگردان آن صورت می‌گیرد.

انواع محصولات وید و روش‌های مصرف

 این مخدر به اشکال مختلفی در بازار عرضه می‌شود که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• ماری جوانا (Marijuana): شامل گل‌ها، برگ‌ها، ساقه‌ها و دانه‌های خشک‌شده گیاه شاهدانه است. معمولاً به صورت سیگار (جوینت)، پیپ یا قلیان مصرف می‌شود.
• حشیش (Hashish): رزین فشرده‌شده گیاه شاهدانه است که از ترشحات چسبناک گل‌ها به دست می‌آید. حشیش معمولاً به صورت قطعات کوچک قهوه‌ای رنگ یا سیاه رنگ عرضه می‌شود و می‌توان آن را به صورت تدخینی یا خوراکی مصرف کرد.
• روغن حشیش (Hash Oil): عصاره غلیظ و روغنی گیاه شاهدانه است که حاوی مقادیر بسیار بالایی از THC است. روغن حشیش را می‌توان به صورت بخار (ویپینگ)، افزودن به غذا یا استفاده موضعی مصرف کرد.
• ادویه‌های ترکیبی (Synthetic Cannabinoids): مواد شیمیایی مصنوعی هستند که به صورت تقلیدی از اثرات کانابینوئیدها ساخته می‌شوند. این مواد که گاهی با نام‌هایی مانند “اسپایس” یا “کی۲” شناخته می‌شوند، بسیار خطرناک‌تر از وید طبیعی بوده و می‌توانند عوارض بسیار جدی و حتی مرگ را به همراه داشته باشند. متاسفانه، این مواد به دلیل ارزان‌تر بودن و قابلیت پنهان‌کاری در تست‌های اعتیاد، گاهی به جای وید به فروش می‌رسند.

روش‌های مصرف وید نیز متنوع است و به نوع محصول بستگی دارد. رایج‌ترین روش‌ها عبارتند از:

• تدخین (Smoking): سوزاندن و استنشاق دود  این مخدر (به صورت سیگار، پیپ یا قلیان). این روش، سریع‌ترین راه رسیدن THC به مغز و ایجاد اثرات روانگردان است.
• بخار کردن (Vaping): گرم کردن  این مخدر یا روغن حشیش با دستگاه‌های ویپ و استنشاق بخار آن. این روش به عنوان جایگزین “سالم‌تر” تدخین تبلیغ می‌شود، اما همچنان خطرات سلامتی خود را دارد.
• خوراکی (Edibles): افزودن وید به غذاها و نوشیدنی‌ها مانند کیک، شکلات، یا چای. اثرات  این مخدر خوراکی دیرتر (معمولاً ۳۰ تا ۹۰ دقیقه بعد از مصرف) ظاهر می‌شود و مدت زمان اثرگذاری آن نیز طولانی‌تر است. همچنین، به دلیل تاخیر در شروع اثرات، احتمال مصرف بیش از حد و تجربه عوارض ناخوشایند در مصرف خوراکی بیشتر است.

علائم مصرف وید: نشانه‌های مصرف در کوتاه‌مدت و بلندمدت

تشخیص علائم وید در افراد مصرف‌کننده، هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. شناخت این نشانه‌ها می‌تواند به شناسایی زودهنگام مصرف‌کنندگان و ارائه کمک‌های لازم برای ترک اعتیاد کمک کند.

علائم مصرف وید در کوتاه‌مدت (بلافاصله پس از مصرف):

• سرخوشی و نشاط: احساس سرخوشی، شادی و سرخوش بودن، یکی از شایع‌ترین اثرات  این مخدر است. فرد ممکن است بی‌دلیل بخندد، پرحرف شود و احساس سرخوشی و رهایی از غم و اندوه داشته باشد.
• تغییر در ادراک زمان و مکان: وید می‌تواند ادراک زمان و مکان را تغییر دهد. فرد ممکن است احساس کند زمان به کندی می‌گذرد یا فواصل کوتاه را طولانی‌تر از حد معمول حس کند.
• تغییر در حواس: حواس پنجگانه فرد تحت تاثیر  این مخدر قرار می‌گیرند. رنگ‌ها ممکن است روشن‌تر به نظر برسند، صداها بلندتر و طعم‌ها قوی‌تر حس شوند. حس لامسه نیز ممکن است تغییر کند و فرد احساس لذت بیشتری از لمس کردن اشیاء داشته باشد.
• افزایش اشتها (به اصطلاح “مانچیز”): یکی از علائم وید که به طور گسترده شناخته شده است، افزایش شدید اشتها، به‌ویژه میل به غذاهای شیرین و چرب است.
• قرمزی چشم‌ها:  این مخدر باعث گشاد شدن رگ‌های خونی چشم‌ها می‌شود و در نتیجه، چشم‌ها قرمز و خون‌آلود به نظر می‌رسند.
• خشکی دهان و گلو: کاهش ترشح بزاق دهان، یکی دیگر از عوارض جانبی وید است که باعث خشکی دهان و گلو می‌شود و فرد را مجبور به نوشیدن مایعات بیشتر می‌کند.
• افزایش ضربان قلب: وید می‌تواند باعث افزایش ضربان قلب و تپش قلب شود. این اثر، به‌ویژه برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی می‌تواند خطرناک باشد.
• اختلال در تمرکز و حافظه کوتاه مدت:  این مخدر به‌طور موقت تمرکز و حافظه کوتاه مدت را مختل می‌کند. فرد ممکن است در به خاطر سپردن اطلاعات جدید یا انجام کارهای نیازمند تمرکز دچار مشکل شود.
• کاهش هماهنگی حرکتی:  این مخدر می‌تواند هماهنگی حرکتی را کاهش دهد و باعث کند شدن واکنش‌ها، عدم تعادل و افزایش احتمال تصادفات شود.
• اضطراب و پارانویا: در برخی افراد، به‌ویژه در دوزهای بالا یا در افراد مستعد،  این مخدر می‌تواند باعث اضطراب، نگرانی، ترس و حتی پارانویا (بدگمانی و احساس تحت تعقیب بودن) شود.

علائم مصرف وید در بلندمدت (مصرف مداوم و طولانی مدت):

• تحمل (Tolerance): با مصرف مداوم وید، بدن به اثرات آن مقاوم می‌شود و فرد برای رسیدن به همان اثرات قبلی، نیاز به مصرف دوزهای بالاتر دارد. این تحمل، یکی از نشانه‌های اولیه اعتیاد است.
• وابستگی (Dependence): مصرف طولانی مدت  این مخدر می‌تواند منجر به وابستگی جسمی و روانی شود. در صورت قطع مصرف، فرد علائم ترک را تجربه خواهد کرد.
• علائم ترک (Withdrawal Symptoms): علائم ترک وید شامل بی‌قراری، تحریک‌پذیری، اضطراب، بی‌خوابی، کاهش اشتها، تعریق، لرزش و در برخی موارد تهوع و استفراغ است. شدت علائم ترک معمولاً خفیف تا متوسط است و به شدت وابستگی فرد بستگی دارد.
• اختلالات روانپزشکی: مصرف طولانی مدت و سنگین  این مخدر ، به‌ویژه در افراد مستعد، خطر ابتلا به اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و سایکوز را افزایش می‌دهد. همچنین، وید می‌تواند علائم اختلالات روانی موجود مانند افسردگی و اضطراب را تشدید کند.
• مشکلات تنفسی: تدخین وید به مرور زمان می‌تواند باعث مشکلات تنفسی مشابه سیگار کشیدن شود، از جمله سرفه مزمن، برونشیت و افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه.
• مشکلات حافظه و یادگیری: مصرف مداوم وید به‌طور دائم حافظه و توانایی یادگیری را مختل می‌کند. این اثرات، به‌ویژه در نوجوانان و جوانان که مغزشان هنوز در حال رشد است، می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد.
• کاهش انگیزه و بی‌تفاوتی (سندرم بی‌انگیزگی): مصرف مزمن  این مخدر می‌تواند منجر به کاهش انگیزه، بی‌تفاوتی، بی‌حوصلگی، بی‌علاقگی به فعالیت‌های روزمره و افت عملکرد تحصیلی و شغلی شود. این حالت به سندرم بی‌انگیزگی (Amotivational Syndrome) معروف است.
• مشکلات اجتماعی و اقتصادی: اعتیاد به  این مخدر می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی و اقتصادی متعددی شود، از جمله از دست دادن شغل، مشکلات خانوادگی، مشکلات مالی و انزوای اجتماعی.

عوارض مصرف وید: خطرات و آسیب‌های مصرف کوتاه‌مدت و بلندمدت

عوارض مصرف این مخدر بسیار گسترده و متنوع است و ابعاد مختلف سلامت جسمی، روانی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آگاهی از این عوارض، برای پیشگیری از مصرف و تشویق افراد مصرف‌کننده به ترک اعتیاد، ضروری است.

عوارض مصرف وید در کوتاه‌مدت:

• اختلال در قضاوت و تصمیم‌گیری: وید می‌تواند قضاوت و تصمیم‌گیری را مختل کند و فرد را در معرض رفتارهای پرخطر و تصمیمات نادرست قرار دهد.
• افزایش خطر تصادفات: اختلال در هماهنگی حرکتی و کند شدن واکنش‌ها ناشی از مصرف  این مخدر ، خطر تصادفات رانندگی و سایر حوادث را افزایش می‌دهد. رانندگی تحت تاثیر وید به اندازه رانندگی تحت تاثیر الکل خطرناک است.
• حملات اضطرابی و پانیک: در برخی افراد، مصرف  این مخدر  می‌تواند باعث حملات اضطرابی و پانیک شود، به‌ویژه در دوزهای بالا یا در افراد مستعد.
• سایکوز حاد: در موارد نادر، مصرف دوزهای بسیار بالای وید یا مصرف وید های بسیار قوی (مانند گل یا ادویه‌های ترکیبی) می‌تواند منجر به سایکوز حاد (Psychosis) شود که با توهم، هذیان و رفتارهای غیرطبیعی همراه است.
• مشکلات قلبی عروقی: افزایش ضربان قلب و تپش قلب ناشی از مصرف  این مخدر ، برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی می‌تواند خطرناک باشد و حتی منجر به حمله قلبی شود.
• تهوع و استفراغ شدید (سندروم تهوع و استفراغ کانابینوئیدی): مصرف مزمن و سنگین وید می‌تواند در برخی افراد منجر به سندرم تهوع و استفراغ کانابینوئیدی (Cannabinoid Hyperemesis Syndrome) شود که با دوره‌های شدید تهوع، استفراغ و درد شکم همراه است و تنها با استحمام آب داغ تسکین می‌یابد.

عوارض مصرف وید در بلندمدت:

• اعتیاد و وابستگی: شاید مهم‌ترین عوارض مصرف وید، اعتیاد و وابستگی به این ماده باشد. تصورات غلط مبنی بر غیر اعتیادآور بودن  این مخدر ، کاملاً اشتباه است. مصرف مداوم و طولانی مدت وید می‌تواند به وابستگی جسمی و روانی منجر شود و فرد را در چرخه‌ای از مصرف و ترک گرفتار کند.
• اختلالات روانپزشکی پایدار: مصرف مزمن وید خطر ابتلا به اختلالات روانپزشکی پایدار مانند اسکیزوفرنی، سایکوز، افسردگی و اضطراب را افزایش می‌دهد. این خطر، به‌ویژه در نوجوانان و جوانان و افراد مستعد ژنتیکی بیشتر است.
• کاهش عملکرد شناختی و تحصیلی: مصرف طولانی مدت  این مخدر به‌طور دائم عملکرد شناختی را مختل می‌کند، به‌ویژه حافظه، توجه، تمرکز و توانایی‌های اجرایی مغز. این اثرات، به‌ویژه در نوجوانان و جوانان در حال تحصیل، می‌تواند منجر به افت شدید عملکرد تحصیلی و شغلی شود.
• مشکلات تنفسی مزمن: تدخین وید به مرور زمان می‌تواند باعث مشکلات تنفسی مزمن مانند برونشیت، آمفیزم و افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه شود. دود وید حاوی همان مواد سرطان‌زای موجود در دود سیگار است و حتی ممکن است برخی از این مواد در دود وید به میزان بیشتری وجود داشته باشند.
• مشکلات باروری و جنسی: مصرف وید می‌تواند بر باروری زنان و مردان تاثیر منفی بگذارد. در زنان،  این مخدر می‌تواند باعث اختلال در تخمک‌گذاری و کاهش باروری شود. در مردان، وید می‌تواند باعث کاهش تولید اسپرم و کاهش کیفیت اسپرم شود. همچنین، وید می‌تواند باعث اختلالات جنسی در هر دو جنس شود.
• سندرم بی‌انگیزگی و افت عملکرد: مصرف مزمن وید می‌تواند منجر به سندرم بی‌انگیزگی شود که با کاهش انگیزه، بی‌تفاوتی، افت عملکرد تحصیلی و شغلی و انزوای اجتماعی همراه است.
• مشکلات اجتماعی و قانونی: اعتیاد به  این مخدر می‌تواند منجر به مشکلات اجتماعی و قانونی متعددی شود، از جمله از دست دادن شغل، مشکلات خانوادگی، مشکلات مالی، مشکلات قانونی (به دلیل غیرقانونی بودن مصرف و خرید و فروش وید در بسیاری از کشورها) و انزوای اجتماعی.

اعتیاد به وید و ضرورت کمپ ترک وید و کمپ ترک گل

با وجود تصورات غلط رایج در مورد “غیر اعتیادآور بودن” وید، واقعیت آن است که مصرف مداوم این ماده می‌تواند منجر به اعتیاد و وابستگی شود. در واقع،  این مخدر  مانند بسیاری از مواد مخدر دیگر، بر سیستم پاداش مغز تاثیر می‌گذارد و با آزادسازی دوپامین، احساس لذت و سرخوشی ایجاد می‌کند. با مصرف مکرر، مغز به این پاداش شرطی می‌شود و برای تجربه مجدد این لذت، میل و ولع به مصرف وید افزایش می‌یابد.

اعتیاد به وید یک اختلال جدی است که نیازمند درمان تخصصی است. کمپ ترک وید و کمپ ترک گل، مراکزی هستند که به طور تخصصی به درمان اعتیاد به  این مخدر و سایر مشتقات گیاه شاهدانه می‌پردازند. این کمپ‌ها با ارائه خدمات جامع و متنوع، به افراد مصرف‌کننده کمک می‌کنند تا فرآیند ترک اعتیاد را به شکل اصولی و موثر طی کنند.

خدمات ارائه شده در کمپ ترک وید و کمپ ترک گل:

• سم زدایی: در مرحله سم زدایی، بدن از مخدر وید پاکسازی می‌شود و علائم ترک ناشی از قطع مصرف مدیریت می‌شوند. سم زدایی معمولاً تحت نظر پزشکان و با استفاده از داروهای حمایتی انجام می‌گیرد.
• روان درمانی: روان درمانی، رکن اصلی درمان اعتیاد به  این مخدر است. در جلسات روان درمانی فردی و گروهی، ریشه‌های اعتیاد، الگوهای رفتاری ناسالم و مسائل روانشناختی مرتبط با اعتیاد بررسی می‌شوند و فرد مهارت‌های مقابله با وسوسه مصرف و مدیریت زندگی سالم را آموزش می‌بیند.
• مشاوره و مددکاری: مشاوران و مددکاران اجتماعی در کمپ ترک وید، به افراد مصرف‌کننده و خانواده‌های آن‌ها در زمینه مسائل اجتماعی، خانوادگی و اقتصادی مرتبط با اعتیاد کمک می‌کنند.
• آموزش مهارت‌های زندگی: کمپ ترک وید برنامه‌های آموزشی متنوعی را برای آموزش مهارت‌های زندگی مانند مدیریت استرس، مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های شغلی ارائه می‌دهند تا فرد پس از ترک اعتیاد بتواند زندگی سالم و موفقی را ادامه دهد.
• حمایت‌های پس از خروج از کمپ: پس از خروج از کمپ ترک وید، حمایت و پیگیری مداوم ضروری است. کمپ‌ها معمولاً برنامه‌های پیگیری پس از خروج را ارائه می‌دهند که شامل جلسات مشاوره، گروه‌های حمایتی و ارتباط با سایر افراد بهبود یافته می‌شود.

روش ترک وید: گام‌های عملی برای رهایی از اعتیاد

روش ترک وید یک فرآیند چند مرحله‌ای است که نیازمند تعهد، صبر و پشتکار فرد و حمایت خانواده و متخصصین است. گام‌های عملی برای روش ترک وید عبارتند از:

1. پذیرش مشکل و تصمیم به ترک: اولین و مهم‌ترین گام، پذیرش این واقعیت است که مصرف  این مخدر به یک مشکل تبدیل شده است و تصمیم جدی برای ترک آن گرفتن.
2. مشورت با متخصصین: مراجعه به پزشک، روانپزشک یا متخصص ترک اعتیاد برای ارزیابی وضعیت و دریافت راهنمایی‌های تخصصی ضروری است. متخصصین می‌توانند بهترین برنامه درمانی متناسب با شرایط فرد را توصیه کنند.
3. انتخاب روش درمانی مناسب: روش‌های مختلفی برای درمان اعتیاد به  این مخدر وجود دارد، از جمله درمان‌های سرپایی، بستری در کمپ ترک وید و استفاده از داروهای کمکی (در موارد خاص). انتخاب روش مناسب بستگی به شدت اعتیاد، شرایط فردی و ترجیحات بیمار و پزشک دارد.
4. سم زدایی: در صورت نیاز، انجام سم زدایی تحت نظر پزشک برای مدیریت علائم ترک.
5. شرکت در جلسات روان درمانی و مشاوره: روان درمانی و مشاوره فردی و گروهی، بخش جدایی‌ناپذیر روش ترک وید است. این جلسات به فرد کمک می‌کنند تا ریشه‌های اعتیاد را شناسایی کرده، الگوهای رفتاری ناسالم را تغییر دهد و مهارت‌های مقابله با وسوسه مصرف را بیاموزد.
6. دریافت حمایت اجتماعی: حمایت خانواده، دوستان و شرکت در گروه‌های حمایتی معتادان گمنام (NA) می‌تواند نقش بسیار موثری در موفقیت فرآیند ترک داشته باشد.
7. تغییر سبک زندگی: ترک  این مخدر نیازمند تغییر سبک زندگی و جایگزینی رفتارهای سالم و سازنده به جای رفتارهای ناسالم مرتبط با مصرف  این مخدر است. ورزش منظم، تغذیه سالم، خواب کافی، مدیریت استرس و پرهیز از موقعیت‌ها و افراد محرک مصرف، از جمله تغییرات مهم در سبک زندگی هستند.
8. پیشگیری از عود: پیشگیری از عود، بخش مهمی از فرآیند بهبودی است. فرد باید مهارت‌های لازم برای مقابله با وسوسه مصرف و مدیریت موقعیت‌های پرخطر را بیاموزد و برنامه‌های پیگیری پس از درمان را به طور منظم دنبال کند.

منفی کردن تست وید: راه‌های دفع سریع تر THC از بدن

گاهی اوقات افراد به دلایل مختلفی نیاز به منفی کردن تست وید دارند، مانند استخدام، آزمایش‌های ورزشی یا مسائل قانونی. باید توجه داشت که هیچ روش جادویی و تضمینی برای دفع سریع THC از بدن وجود ندارد. سرعت دفع THC از بدن به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان مصرف، دفعات مصرف، متابولیسم بدن، میزان چربی بدن و نوع تست اعتیاد.

با این حال، برخی از اقدامات می‌توانند به تسریع روند دفع THC از بدن و منفی کردن تست وید کمک کنند:

• قطع کامل مصرف: اولین و مهم‌ترین قدم، قطع کامل مصرف  این مخدر است. هر چه زودتر مصرف قطع شود، THC سریع‌تر از بدن دفع خواهد شد.
• نوشیدن آب فراوان: نوشیدن مقدار زیادی آب به دفع THC از طریق ادرار کمک می‌کند. توصیه می‌شود روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید.
• ورزش منظم: ورزش منظم به افزایش متابولیسم بدن و سوزاندن چربی‌ها کمک می‌کند. THC در بافت چربی ذخیره می‌شود، بنابراین کاهش چربی بدن می‌تواند به دفع سریع‌تر THC کمک کند. با این حال، باید توجه داشت که ورزش کردن درست قبل از تست اعتیاد ممکن است سطح THC در ادرار را به طور موقت افزایش دهد.
• مصرف غذاهای سالم و پر فیبر: مصرف غذاهای سالم و پر فیبر به بهبود عملکرد کبد و کلیه‌ها و دفع سموم از بدن کمک می‌کند.
• استفاده از مکمل‌های سم زدایی (با احتیاط و مشورت پزشک): برخی مکمل‌های سم زدایی در بازار وجود دارند که ادعا می‌کنند به دفع سریع‌تر THC از بدن کمک می‌کنند. با این حال، اثربخشی این مکمل‌ها از نظر علمی اثبات نشده است و برخی از آن‌ها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. استفاده از این مکمل‌ها باید با احتیاط و مشورت پزشک انجام شود.

روش‌های غیرموثر و خطرناک برای منفی کردن تست وید:

برخی از افراد به دنبال روش‌های غیرموثر و حتی خطرناک برای منفی کردن تست وید می‌روند، مانند:

• مصرف مواد ادرارآور: مصرف داروهای ادرارآور (دیورتیک‌ها) به منظور رقیق کردن ادرار و کاهش غلظت THC. این روش می‌تواند خطرناک باشد و باعث کم آبی و اختلالات الکترولیتی شود. همچنین، آزمایشگاه‌های تست اعتیاد معمولاً رقیق بودن غیرطبیعی ادرار را تشخیص می‌دهند و تست را نامعتبر اعلام می‌کنند.
• افزودن مواد شیمیایی به ادرار: افزودن مواد شیمیایی مانند سفید کننده، سرکه یا قطره چشم به نمونه ادرار به منظور پنهان کردن THC. این روش بسیار خطرناک است و می‌تواند باعث آسیب به مجاری ادراری و کلیه‌ها شود. همچنین، آزمایشگاه‌های تست اعتیاد به راحتی این تقلب‌ها را تشخیص می‌دهند.
• استفاده از ادرار مصنوعی: خرید و استفاده از ادرار مصنوعی برای جایگزینی نمونه ادرار خود. این روش نیز غیراخلاقی و خطرناک است و در صورت شناسایی تقلب، عواقب قانونی جدی به دنبال خواهد داشت.

نتیجه‌گیری

وید، با وجود تصورات غلط رایج در مورد “بی‌خطر بودن” آن، یک ماده مخدر و روانگردان با پتانسیل اعتیاد و عوارض جدی جسمی، روانی و اجتماعی است. مصرف وید می‌تواند به اختلالات روانپزشکی، مشکلات تنفسی، مشکلات شناختی و کاهش کیفیت زندگی منجر شود. اعتیاد به  این مخدر یک اختلال قابل درمان است و کمپ ترک وید و کمپ ترک گل با ارائه خدمات تخصصی، می‌توانند به افراد مصرف‌کننده در رهایی از اعتیاد و بازگشت به زندگی سالم کمک کنند. روش ترک وید نیازمند تعهد، صبر و حمایت است، اما با پشتکار و دریافت کمک‌های تخصصی، رهایی از اعتیاد به  این مخدر امکان‌پذیر است.