متادون و روش های ترک

متادون و روش های ترک:

متادون جزو مواد شبه افیونی است . این دارو توسط پزشکان آلمانی در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شد. زمانی که دارو به آمریکا رسید برای موارد دردهای شدید مورد مصرف قرار گرفت. در حال حاضر ممکن است پزشکان به عنوان درمانی برای اعتیاد به هرویین یا مسکن تجویز شده استفاده کنند. در واقع کاری که متادون انجام می دهد شبیه مورفین هست، می تواند به صورت قرص، پودر یا شربت مورد استفاده قرار گیرد، که باید حتما تحت مجوز و نظارت پزشک باشد. افرادی که به صورت غیر مجاز مصرف می کنند معمولا آن را تزریق می کنند که می تواند منجر به بیماری هایی مثل (اچ آی وی) شود. با وجود آن که متادون امن تر از سایر مخدر هاست اما پزشکتان باید حتما شما را تحت نظر داشته باشد ، مصرف بدون نظارت متادون می تواند خود منجر به اعتیاد یا سومصرف شود.

متادون روشی که مغز و سیستم عصبی شما به درد پاسخ می دهد را تغییر می دهد تا بتوانید حس آرامش داشته باشید. تاثیر این ماده آرام تر از تسکین دهنده های قوی مثل مورفین است.

اگر متادون با تجویز پزشک همراه باشد می تواند برای درمان اعتیاد به مواد افیونی مفید باشد. اما همچنین می تواند بسیار اعتیادآور نیز باشد چون خود یک ماده افیونی است. اگر از متادون برای درمانی برای مواد اعتیادآور استفاده می شود ، استفاده و تجویز آن باید حتما تحت نظر متخصصان پزشکی باشد. متادون برای معتادان به هروئین شبیه انسولین برای بیماران دیابتی است. با این وجود، برخی ازبیماران تمایلی به مصرف متادون به جای هروئین ندارند.     

فردی که متادون را برای درمان اعتیاد خود بدون نظارت پزشک مصرف می کند دچار مشکلات شدید فیزیکی و هیجانی خواهد شد. ترک اعتیاد غیر اصولی دارای عوارض جسمانی و روانی خواهد بود. علایم ترک متادون به مانند بسیاری از مواد افیونی است که شامل موارد زیر هستند:

چشمان اشک بار

آبریزش بینی

لرزش بدن و تب

عرق کردن

تهوع و استفراغ

تحریک پذیری و اضطراب

افسردگی

اختلال در دید

بی خوابی

تپش قلب

توهم و هذیان گویی

افراد با اعتیاد شدیدتر به متادون احتمالاً علائم جدی‌تری را تجربه می‌کنند. در صورتی که مصرف کننده به چند ماده اعتیاد داشته باشد، فرایند ترک ممکن است طولانی‌ترو شدیدتر باشد.

علائم معمولاً ظرف ۲۴ ساعت از آخرین زمان دوز مصرفی بروز پیدا می‌کنند. هرچند خارج شدن متادون از بدن بیمار می‌تواند ۱۵ تا ۶۰ ساعت به طول بینجامد. برای برخی افراد ممکن است شروع ترک متادون چند روز طول بکشد. بدترین زمان ها 7 تا 10 روز اول است چون علایم جسمانی شبیه آنفولانزا و علایم روانی مانند اضطراب و هذیان گویی رخ می دهد، اما در هفته های بعد علایم به تدریج برطرف می شوند.

درمان دارویی ترک متادون:

به علت خطر سوء استفاده و مصرف بیش از حد متادون، متادون درمانی تنها برای افرادی که در یک برنامه درمانی مورد تایید دولت ثبت نام کرده باشند، در دسترس است. پزشک مصرف متادون و واکنش به آن را کنترل می‌کند تا مطمئن شود که فرایند ترک بی‌خطر و موثر است. پزشک درمان را تا زمانی که بدن دیگر نیازی به متادون ندارد ادامه می‌دهد. بوپرنورفین، نالوکسون و کلونیدین داروهایی هستند که به منظور کوتاه کردن فرایند ترک و تسکین برخی از علائم مرتبط با آن استفاده می‌شوند. بیشتر روش‌های سم زدایی پزشکی کاهش تدریجی دارو یا کاهش دوز مصرفی را در طول چند هفته ارائه می‌کنند. این روش باعث کاهش شدت علائم ترک شده و معمولاً توصیه به استفاده از این روش به جای ترک سریع و ناگهانی می‌گردد. هرچند کاهش تدریجی دارو مدت بیشتری طول می‌کشد.

همان طور که بیان شد ترک ناگهانی متادون بسیار خطرناک است و طبق مطالعات در بازه ی زمانی طولانی مدت نتیجه بهتری می توان گرفت . بسته به دوز مصرفی و شرایط فیزیکی فرد برای افرادی که دوز بالایی مصرف می کنند بین 1 تا 2 سال و برای افراد معمولی 1 تا 2 ماه برای ترک می توانند نتایج مطلوبی بگیرند.